Short Term 12

Yönetmen ve senarist Destin Cretton'ın 2009'da Sundance ödüllü kısa filminden sonra aynı isimle çektiği Short Term 12, kendini biraz hafifletmeye çalışan ağır bir film. 18 yaş altı çocuklar için bir rehabilitasyon merkezinde çakışan ve toplanan hikayelere her problemi kabul eden ama pes etmeyen bir bakış olduğunu söylesem, sanırım bu film-odağından anlaşılır filmin ağırlık sebebi. Fakat bu tarz hikaye ve filmlerin her zaman bir sıkıntısı var benim gözümde, çünkü genelde hikayenin ağırlığı ve barındırmak durumunda olduğu öfkeden hüzne kadar uzanan hisleri sebebiyle eserler kendilerini kısıtlamış gibi oluyorlar zira üzerlerine söylenen her şey insanın içini sızlatma potansiyeline sahip konuya yapılan saygısız ve düşüncesiz bir atıfmış gibi duruyor. Bu noktadan bakınca Short Term 12, bir film olarak böyle değerleniyor: basit ama sağlam temellere oturtulmuş bir hikayeler bütünü yavaş yavaş tadını bırakan mayhoş bir şerbet gibi çözülüyor. Abartı veya ilgisizliğin olmadığı bir film yani bu anlamda, ki böylesine sömürüye açık bir konunun bu şekilde beklendik süreçler ve sonuçlarla ama kendisini izlettirecek estetiklikle işlenmesiyle de bir şekilde hikayeleri anlatılmaya çalışılırken dahi istismar edilen bireylerin yalnızca hikayelerini anlatmaya odaklanması Short Term 12'in neden taze bir film olarak değerlendirilmesi gerektiğinin cevabı aynı zamanda.

Tabi mevcut veya potansiyel benzerleri üzerinden yapılabilecek bu olumlamalara rağmen yine de konusunun ağırlığı film üzerine odağından fazla alakasız şeyler söyleyememeye sebep olabilirdi. Ancak filme yeni eleman Nate ile ısındırıcı bir hikayeyle girmemiz, beraberce ilk gafımızı yapmamız ve sonra onunla beraber film/hikaye içerisinde daha çok yer almamız, ardından da yine bir hikayeyle yavaşça sönercesine filmden çıkmamız filmin, seyirciyi konumlandırışı sebebiyle taze niteliğinin olgun duruşuna engel teşkil etmeyeceğinin göstergesi sayılabilir.

Brie Larson sebebiyle aylardır beklediğim bir filmi en sonunda izleyebilmiş olmak bir yana, filmin hayal kırıklığına uğratmamış ve hatta beklentimi de doyurmuş olması benim için önemliydi. Son olarak, The Newsroom'dan tanıdığım John Gallagher Jr. ile dizi ve filmlerde ufak rolleriyle tüm ilgimi kaydırması yerine daha çok filmi böyle taşımasını izlemek istediğim Brie Larson'ın uyumunun da filmin ulaşmaya çalıştığı ham gerçekliğe ekstra bir katkı yaptığını eklemek gerek. 

brie larson var, evet evet brie larson!
sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla:;,