4 Ocak 2016 Pazartesi

Steve Jobs

Steve Jobs'ın, ortaya çıkardığı marka ve ürünlerle beraber kitlesel kutlanışı arkasındaki karanlık tarafı görmek için Frontline'ın belgeselinden daha farklı bir noktaya gidiyor film olan Steve Jobs. Bir "mit-yıkıcı" yönü olduğunu bu anlamda söylemek kolay olsa da aslında Steve Jobs, Aaron Sorkin'in söylemek istedikleri için ete kemiğe bürünmüş bir örnek olarak hikayede yerini alıyor böylece. Hollywood'un en karikatürize ama buna rağmen en hayran olunası senaristlerinden biri olan Sorkin için bu açıdan söz konusu karakterin de kitabın da çok fazla malzeme sunduğunu, Sorkin'in de bu fırsatı kaçırmayarak filmi sıradan bir biyografik filmden daha öteye taşıdığını söylemek mümkün yani. 

Üç farklı ürün tanıtım konferansı öncesinde Jobs ve çevresinde olup bitene odaklanan film, bu sayede, "dahi" olarak anılan karakterin yaşamına ve kendisine dair çerçeveleyeceklerini yapmacık bir dramatizasyon yerine söz konusu isimler sebebiyle oluşan beklentiyi kendi yararına kullanarak aktarabiliyor. Bu açıdan aslında Merchants of Cool'daki gibi veya ona karşıt bir amacı olmadan Apple markası ve Jobs'a dair bakış açısı farketmeksizin tüm insanlara yöneltebiliyor kendisini. Böylesine *tanınan* bir figür üzerine bu kadar oturaklı bir yaklaşımın oluşabilmesi ise açıkçası şaşırtıcı, çünkü Sony sızıntıları sebebiyle filmin yapım sürecinde olup biten sıkıntıları düşününce daha çok savruk bir film olacağı izlenimine sahip olmuştum ben. Fakat hem kamera arkasında hem kamera önündeki performanslarla öne çıkan film, öylesine olgun bir yaklaşıma sahip ki hali hazırda kitlelerce tapılma seviyesine çıkarılmış bir figüre dair anlatıda ne saldırgan ne kutsayıcı olup yalnızca ona dair fragmanları sunma derdini açıkça sergiliyor. Bu açıdan insanileşmiş bir Steve Jobs figürü de sunmuş oluyor. Zaten filmin de hikayenin de can alıcı noktası sanıyorum burası, zira her olayın ürün tanıtım konferansları öncesinde geçmesi durumu harici hiçbir gerçeği saptırmadığını, yeni şeyler uydurmadığını söyleyen Sorkin'e rağmen Jobs'ın yakınında olan insanlar tarafından filme dair olumsuz bildirimler biliniyor. Sorkin'e göre bu uyarlamaya temel olan kitap sebebiyle yaşanan bir şey, ve şaşırtıcı olan da bu: çünkü söz konusu kitap resmi bir biyografi olması amacıyla sözleşilmiş ve yazara birçok konuda erişim sağlanmış, fakat daha sonra ne olduysa kitap işinden vazgeçilmiş ve kitaba yönelik bir tepki oluşmuş Jobs ve yakınlarında. Bu tarz tartışmalar beklenmedik olmadığı gibi söz konusu durumda açıkçası önemli de gelmiyor bana, zira filmin Jobs'a dair bakış açısında katı bir tutum veya seyirciyi herhangi bir uca doğru yönlendirme telaşesi yok. Tabii Sorkin'e yönelik bir zaafım olması da bana bunları söyletiyor olabilir.

"Dünyayı değiştireceğiz, daha iyi bir yer yapacağız" gibi zamanla gülünesi hale dönüşen vaatlerin sürekli tekrarlandığı ürün tanıtımlarının merkezinden çıkma anlatı gösteriyor ki sanki o çarpıcı sözlerin arkasında gerçekten değiştirmişler dünyayı. İşte bu sürecin en önemli isimlerinden olan Jobs'a dair, esasında çok da bir şeyin değişmediğini gösteren bir anlatı olmasıyla önem kazanıyor Steve Jobs. Bunun ötesindeki övgüleri de yergileri de bu anlamda pek hak etmeyen bir film kendileri. 

sevgi, saygı  ve o tarz bilumum duygularla:;,

0 tepki:

Yorum Gönder


 
Sayfa Üst Görseli Marek Okon'un TOWERS OF GURBANIA isimli illüstrasyonudur.

Sinemaskot © 2008. Müşkülpesent # Umut Mert Gürses