22 Ocak 2011 Cumartesi

Porcupine Tree

Porcupine Tree, 1987'de İngiltere'de kurulmuş. Grup 70'lerin müzik esintilerini de taşıdığı için psychedelic ve progressive rock türleriyle birlikte anılsa ve gruba şimdiki zamanın Pink Floyd'u benzetmeleri yapılsa da müziklerini kategorize etmek zor, zaten çok katı kategorizasyonlara da gerek yok diye düşünüyorum. Sadece bir kez baterist değişikliği yaşayan grup için 23 yıldır aynı kadroyla devam edebiliyor olduklarını söylesem yanlış olmaz. Fakat grubun kurucularından Steven Wilson'ın Porcupine Tree dışında hem prodüktör hem de müzisyen olarak birçok farklı grupla ve müzisyenle çalıştığını belirtmeli. Gerçekten bir müzik dehası olduğunu yarattığı diğer müzikleri de dinledikçe anlıyorum ben de.

I never wanna be old
And I don't want dependents
It's no fun to be told
That you can't blame your parents anymore.

I'm finding it hard to hang from a star
I don't wanna be...
Never wanna be old.

Sullen and bored the kids stay
And in this way wish away each day
Stoned in the mall the kids play
And in this way wish away each day

I don't really know
If I care what is normal
And I'm not really sure
If the pills I've been taking are helping

I'm wasting my life
Hurting inside
I don't really know
And I'm not really sure...



...
I can't take the staring and the sympathy
And I don't like the questions,
"How do you feel?"
"How's it going in school?"
"Do you wanna talk about it?"

Way out, way out of here
Fade out,
Fade out, vanish

I'll try to forget you
And I know that I will
In a thousand years
Or maybe a week
...


...
I don't know whose side I'm on
I don't think that I belong round here
If I left the stage would that be wrong?
...
I tried the capsule and I tried the smoke
I tried to aid escape like normal folk
But I never seemed to get the joke

These are my old clothes
This is a new low
This is my blood flow
This is my headstone
...



I woke up and I had a big idea
To buy a new soul at the start of every year
I paid up and it cost me pretty dear
Here's a hymn to those that disappear



...
How can I be sure I'm here?
The pills that I've been taking confuse me
I need to know that someone sees that
There's nothing left, I simply am not here
...
You don't try to be liked
You don't mind
You feel no sun
You steal a gun
To kill time

You're somewhere
You're nowhere
You don't care
You catch the breeze
You still the leaves
So now where?

her ne kadar pearl jam ve müziği için çöp tabiri kullanılsa da sırf video klipte çocukların ilaç-hap içme sahneleri ve "X-Box is a god to me" gibi adeta sehl-i mümteni sanatına örnek verebilecek bir cümle barındırması bile dinlemek için yeterli.



Aslında şarkı sözlerini Türkçe'ye çevirecektim fakat, sözlerin duyuşları her zaman yazıldığı dildeki kadar etkileyici olmuyor, bir şeyler kaybediyor şiirde de olduğu gibi. O yüzden hiç çevirmeden orijinal hallerinde bıraktım. Ayrıca Deadwing albümünden hiçbir şarkının şu anda burada yer almamasına rağmen Deadwing albümünün görselini kullanmış olmam da garip değil, evet.

Karalama defterimde artık dinlediğim ve sevdiğim müzisyenlere dair de bir şeyler olmasını istedim. Fakat ne kadar hayran kalsam da o müzikleri yaratan insanlara ben sadece kendi halinde bir müzik dinlecisiyim. Müzik konusunda teknik herhangi bir bilgiye sahip olmadığım ve buradaki müzisyenlerin albümlerini, o albümlerin yaratılma süreçleri içerisinde yaşadıklarını internette herhangi bir sitede rahatlıkla bulabileceğiniz için sadece kısa birkaç tanıtım cümlesini yeterli görüyorum bu karalamalarda. Zaten yaşam içerisinde amatörlüğü savunan bir insan olarak kendi keyfim dışında bir şeyler yapmam pek mümkün değil.

sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla:;,

2 tepki:

Adsız dedi ki...

pink floyda benziyorlar ama şimdiki zamanda pink floyd kadar farklı müzik yapan tek grup Tool

capodelnulla dedi ki...

pink floyd'a genelde benzetiliyor porcupine tree, ama bence o benzetme işine pek girilmemeli. yani hepsinin ayrı, kendine özel yeri var sonuçta.

Yorum Gönder


 
Sayfa Üst Görseli Marek Okon'un TOWERS OF GURBANIA isimli illüstrasyonudur.

Sinemaskot © 2008. Müşkülpesent # Umut Mert Gürses