Blindness

Don McKellar'ın José Saramago'nun romanından uyarlayarak senaryosunu yazdığı Blindness çok farklı ve rahatsız edici bir hikayeye sahip. Fernando Meirelles'in etkileyici çekimleri ve César Charlone'un onu çok güzel tamamlayan sinematografisiyle hikaye, izleyiciye soğuk durularak çok güzel işlenmiş.

Marco Antônio Guimarães'in yer yer duyduğumuz müzikleri filmin dozunu yükselten en önemli ögelerden birisi. Nadiren aksasa da bu sayede filmi farklı okumalara daha açık hale getiren oyunculukları ve oyuncu kadrosunun hikaye anlatıcılığına ve filmin gerçeklik hissine yaptığı katkı elbette ki çok büyük.

Sistem eleştirisi ve bu eleştirideki yöntemleri nedeniyle olumsuz yönde çok eleştirilmiş olsa da bence gayet rahatsız edici ve güzel bir film.

Ve bu kadın, o kadar yükü sırtında taşıdıktan sonra şimdi özgür olunca neden susuyordu? Şehirden gelen sesleri hayal edebiliyordu: ''Görebiliyorum!''
''Kör oluyorum'' diye düşündü.

sevgi, saygı ve o tarz bilmum duygularla:;,