23 Kasım 2012 Cuma

Our Idiot Brother


Our Idiot Brother tam anlamıyla bir feel-good-movie örneği. Hatta film boyunca ciddiyete ne kadar boğulduğumuzu göstererek kısa süreli bir kaçış sağlamanın ötesinde bu kaçışı daimi kılmayı öneren bir film. İzlerken hikayenin ilerleyişi rahatlıkla sezilebiliniyor tabi ki, veya finalde her karakterine uygun bir mutlu sonu olacağının ötesinde o mutlu sonların dahi görünüyor olması bir an bile olsa sanki filmi izlemek zaman kaybıymış gibi hissettirebiliyor. Fakat bir filmin hikayesini biliyor, veya izlerken anlıyor olmak bence bir problem değil çünkü temelde bir hikaye anlatıcılığı olsa da sinema, bir klişe olarak belirtmek gerekiyor ki, asıl önemli olan onu nasıl anlattığı. -Tür sinemasında belli türlerde bu durum geçerli değil gibi gözükebilir fakat o zaman David Fincher'ın Zodiac'ını hatırlatmak isterim- Our Idiot Brother bu noktada herhangi bir estetik yola girmeye çalışmasa da içtenliğine sığınarak bunun problem olmasını engelliyor. Yani elbette filmin genel olarak gedikleri yok değil ama zaten yapımın amacı bunlara çok takılmadan -başlarken de söylediğim gibi- güzel zaman geçirtmek. Ve elbette bir de "büyük yaşamın büyük ciddiyetinde" nasıl kaybolduğumuzu hatırlatmak. Ha belki bir de bu güzel insanları bir arada izlememizi sağlamayı da bunlara ekleyebiliriz.



sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla:;,

0 tepki:

Yorum Gönder


 
Sayfa Üst Görseli Marek Okon'un TOWERS OF GURBANIA isimli illüstrasyonudur.

Sinemaskot © 2008. Müşkülpesent # Umut Mert Gürses