Bu da Böyle Bir Anımdır

Karalama defterine bakarken, -sokakta gördüğüm "new yorker" tipli zenciler ve küçüklüğümü geçirdiğim hollywood filmlerinin de etkisiyle- hey dostum burası burası fazla buhran kokuyor, dedim kendi kendime. Ağlak bir buhran değil aslında ama yine de olsun. Hüzün fazla soyut kaldığı için belki de burada böyle somutlaşıyor, bu mümkün. Yoksa günlük his değişimi oldukça yüksek bir yaratığım, sanmayınki sürekli elim yüzümü kapatmış bir şekilde geziyorum. -hatta çoğunlukla ordan oraya koşarak kayarak falan filan geziyorum sanırım- Sadece belli şeyleri açıktan not ettiğim bir karalama defteri zaten burası, farkedileceği üzere, ama bunları da artık belirtmeliyim diye düşündüm. Olan biten bu yani. Yoksa Depeche Mode'dan Walking in My Shoes falan dinlenilecek olurdu buralarda bir yerdeki videodan, tripse trip arkadaşım.



Şimdi bu satırların bir kısmı aslında herhangi bir gece uyumadan önce not düşülüyor. Sabah uyanınca uykunun veya uykusuzluğun gücüyle daha saçma gelebiliyor her şey. O yüzden bu satırlar sabaha fazlasıyla saçma gelebilir. Mutlaka öyle ama eminimki bu satırlara sabah bu okuğunuz satırlar demek durumunda kalacağım. Kısacası o kadar zaman var lan niye gece uyumadan önce ha sorarım sana? Tabi soruyu üstünüze alınmayın siz, hitabı yok gibiydi çünkü.

Bir de başlıkta "da"yı küçük başlatıp diğerlerini büyük başlatmam üzerine düşündüm, neden diye? Aslında bazı kelimelerin büyük harfle başlaması bile başlı başına düşünme sebebiyken ve ben hala bazı sözcüklere büyük başlıyorsam bir "da"ya bu kadar takılmamam gerektiğini farkettim, sustum.

O değilde artık duyduğumda öğk möğk gibisinden şeyler gevelendiğim bir repliğe uyarlama yapmazsam, amuda kalkarken duvara çakılmış gibi hissederim kendimi, ee peki Metin Üstündağ da bizi okuyacak mı?



Tüm bu kadar cümlenin israf nedeni sadece bu üç videoyu buraya iliştirmek olduğunu düşündünüz değil mi içten içe, biliyorum öyle gözüküyor. Değil tabi canım ne münasebet.

sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla:;,