Bir agonideyiz* hepimiz. Korkuyla gelen sınırların çizdiği memnuniyet ağında birisine inanıyorlar onlar. Ama ilginçtir, infaz kararını herkes kendisine göre veriyor, pişmanlık pek rastlanan bir şey değil, çünkü o yapılmayanlar için olan bir his sanki. Nedeni bilinmeyen; kimilerinin anmak, kimilerinin kutlamak için kullandığı törenler var. İçten içe büyük bir metafor sahası. Yaşam aslında bir hırkayla dolaşmak, öyle smokin falan abartmayın yani baylar bayanlar.
Sean: The reality is we're still 11 year old boys locked in a cellar imagining what our lives would have been if we'd escaped.
Sean: Gerçekte, hala kilere kilitlenmiş 11 yaşında çocuklarız. Ve kaçsaydık yaşamlarımızın nasıl olacağını hayal ediyoruz.
*agoni: solunumun ve kalp atımlarının düzensizleşmesi, el ve ayakların soğuması gibi yaşam belirtilerinin giderek zayıfladığı ölümden önceki durum.
sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla:
Kayıtlar
0 tepki:
Yorum Gönder