Hiçli Seferleri

Geçmiş zamanların ruhu bir habitat oluşturmuş içimde. Ve gerçeklik, bir korku ütopyası gibi algılanmaya başlanmış artık.

Günlerle birlikte, uyuşmuşlukları hissi nöbetler izlemiş. Bir zaman dilimine sıkışıp kalmışken, zamansızlığın en uç örnekleri gözler önüne serilmiş.

En erken hüzün nerede açılıyor merak ediyorum, ama hazırlıklıyım da aynı zamanda, bulamazsam eğer diye, akşamdan kalma hüznümü yanımda bulunduruyorum. Fakat buna rağmen, mekanikleşmiyorum, çünkü büyük kaçış için, "ısmarlanmış bir yaşamı" yaşıyorum sadece.


fotoğraf; self-portrait, Rebekka Guðleifsdóttir


sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla,:;