Festival Günlükleri / Nar

23. Ankara Uluslararası Film Festivali

Kıyıda, hemen kıyısında. Bağrışan martı sesleri yok ama; bir çaresizlik, savunmasızlık. Ve beklentisizce değil beklentisizleşmişçe. Kıyıda, hemen kıyısında; yalpalayarak, tekinsizce yürüyerek. O kadar gerçek. Neyin ne olduğunu bilmeye artık gerek kalmadan.

Festivalin 2. günü hem ilgimi çeken pek fazla film olmaması hem de uzun zaman sonra gelen maç izleme isteğimle Galatasaray - Fenerbahçe maçının buluşması sonucu film izlemeden geçti. 3. günü ise sadece Ümit Ünal'ın Nar filmiyle. Kızılırmak Sineması'nda aynı koltuklara çifter bilet satılması sebebiyle bir yer karışıklığı çıkması haricinde başka bir problem yok gibiydi festivalde, gerçi bu bile başlı başına yeterli de, neyse.

Ümit Ünal'ın, 9 ve Ara ile içine tamamen sindiğini söylediği üçüncü filmi Nar. Ara'ya ulaşamadığım için filmi hâlâ izleyememiş olsam da, Ünal'ın kendisinin de söylediği gibi, 9'la tarz bakımından ciddi bir benzerlik taşıyor film. Ancak Nar kesinlikle çok daha olgun ve derin bir film.

Etkileyici bir açılış sekansının ardından gerilimi yer yer yükselen filmin, yavaş yavaş açılan hikayesi tüm karakterleriyle genişliyor ve derinleşiyor. Üzerine olduğu ve bunlarla bağdaştırılabilinecek tüm kavramlarla izleyeni ciddi bir düşünme sürecine sürükleyen film, ne eksiği ne fazlası olan, Başta Erdem Akakçe olmak üzere oyunculuklarıyla, Ümit Ünal'ın yaratısı şahane bir yerli film.

sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla:;,