false

18. Gezici Festival

Siyaset, özellikle yaşadığımız bu yerde, kullanılması alışılmış dil sebebiyle fazlasıyla can sıkıcı bir hal aldı, hatta bu sebeple ben de bir süredir güncelden görece uzak duruyorum. Çünkü İngiltere'de konferansa gidip de "Türkiye'de sağcılar Marksisttir, solcular Hegel'ci geleneği takip eder." gibisinden cümleler kurabilen bir milletvekili varken ne teorik söylem üzerine ne de pratik üzerine konuşmak insanın içinden pek gelmiyor. Elbette bu en yakın zaman dair tek bir örnek, daha neler neler olduğunu her gün tekrar tekrar yaşıyoruz. No da kendi hikayesi haricinde benim için tam bu noktada devreye giriyor: evet, değişmesi gereken bir dil var ama önce onun değişmesini gerektiğini söylerken bizim kullandığımız dile de bir dönüp bakmamız gerekmiyor mu?

Şili'de 1988 referandumunda Pinochet'in diktasını devirebilmek amacıyla yapılmış olan No -yani Hayır-kampanyasını konu edinen ve ismini de oradan alan No, yaşadığımız zaman için de hala geçerli olan siyasi atmosfer adına önemli şeyler söylüyor. Sürükleyici şekilde anlattığı hikayesinde hem hamaset üzerine kurulu siyasi düzeni hamasi yollarla irdeleyip ajitasyon yapmıyor hem de basın açıklamaları ve kınamalarla dolu muhalif yöntemlerin işe yaramazlığını vurguluyor.

;