Çok parlak değil benim genel düşüncelerim, her anlamda. Ama birçoğunu gördüm ben The Wrestler’da, hani o gelmeyeceği düşünülen zamanları önceden görmek veya yaşamak değil bu, ama garip yine de. Bazı şeylerin bulanık olması daha güzel; söylenmemesi, konuşulmaması. Sinema da bu yüzden bu kadar etkileyici zaten; bazen sadece tatmak gerekiyor, çünkü kelimeler sadece gürültü çıkartıyor, ne söylense uymuyor.
Bugüne kadarki filmleriyle bana unutulmaz anlar yaşatan Aronofsky’nin uzun zamandır bir köşede beklettiğim, izlemediğim tek filmiydi The Wrestler. Ve yine çok akıcı ama patlamaya hazır bir sakinlikte ilerleyen diğer Aronofsky filmleri gibi çok güzeldi. Film biter bitmez, kabaca, hiç mutlu ve tek numaralı bir midilliyi sahnede gördün mü, diyen The Boss yani Bruce Springsteen ile çok daha büyülü hale geliyor o bir anlık tanıklık, The Boss'ın devam ettiği gibi; söyle dostum, daha ne isteyebilirsin ki?Randy "The Ram": Benim incineceğim tek yer, dışarısı.
sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla:;,
Kayıtlar
0 tepki:
Yorum Gönder