Bir insan bağırırken o yüksek sesin duyulmaya başladığı ilk an ile son an arasında kalan sürede geçiyor yaşam. Belki bu yüzden bazı insanlar sesleri çıkmadıkça yaşamadıklarını düşünüyorlar. Yaşadıklarını sananlarsa seçimlerini yapıyorlar; neye inanacaklar, ne söyleyeceler, ne ödeyecekler ve bunlarla beraber her şeyi nasıl yapacaklar? Tabi tüm hepsinden önce bir yaşam tanımı yapmalıydık -öyle ya yaşadıklarını sanıyorlarsa neyi varsayıyorlar, fakat din ya da hukuk insan tanımazken ve tüm insanlar kurtuluşu bu iki sözcükle ifade edilen iki kavrama sığdırırken neyin tanımını yapabilirdik ki? Ha tanım bir şeyi değiştirir mi, orası da ayrı mesele.
Benim film sırası ve sonrasında zihnimden geçenler bir tarafa, Asghar Farhadi'nin yazıp yönettiği Jodaeiye Nader az Simin sadece bir ayrılığın hikayesiyle başlayan ve bu coğrafyaya özgü gibi görünse de aslında insanın olduğu yerde birçok şeyin sadece birer versiyon/varyasyon olduğunu gösteren çok güzel bir film.
sevgi, saygı ve o tarz bilumum duygularla:;,
Kayıtlar
0 tepki:
Yorum Gönder